ຢ່າຜ່ານການຕັດສິນຕໍ່ກັນ
14 ສ່ວນຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອກໍຕ້ອນຮັບລາວ, ແຕ່ຢ່າໃຫ້ຄວາມຄິດເຫັນຜິດຖຽງກັນ. 2 ຄົນໜຶ່ງເຊື່ອວ່າລາວອາດ ກິນຫຍັງ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອ່ອນແອກິນແຕ່ຜັກ.3 ຢ່າໃຫ້ຜູ້ທີ່ກິນໝິ່ນປະໝາດຜູ້ທີ່ລະເວັ້ນ, ແລະຢ່າໃຫ້ຜູ້ທີ່ລະງັບການຕັດສິນລົງໂທດຜູ້ທີ່ກິນອາຫານ,ເພາະພຣະເຈົ້າໄດ້ຕ້ອນຮັບພຣະອົງ. 4 ເຈົ້າເປັນໃຜທີ່ຈະຕັດສິນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງຄົນອື່ນ? ມັນຢູ່ຕໍ່ຫນ້ານາຍຂອງຕົນເອງ [ກ] ທີ່ເຂົາຢືນຫຼືຕົກ. ແລະ ລາວຈະຖືກຍຶດໝັ້ນ, ເພາະພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສາມາດເຮັດໃຫ້ລາວຢືນຢູ່.
5ຄົນຫນຶ່ງຖືວ່າມື້ຫນຶ່ງດີກວ່າອີກຄົນຫນຶ່ງ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນຖືວ່າມື້ທັງຫມົດຄືກັນ. ແຕ່ລະຄົນຄວນມີຄວາມເຊື່ອຫມັ້ນຢ່າງເຕັມທີ່ໃນຈິດໃຈຂອງຕົນ. 6 ຜູ້ທີ່ສັງເກດເບິ່ງວັນນັ້ນ ກໍຖືຮັກສາວັນນັ້ນດ້ວຍກຽດແກ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ.ຜູ້ທີ່ກິນ, ກິນໃນກຽດສັກສີຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ,ເນື່ອງຈາກວ່າພຣະອົງຈະຂອບພຣະໄທພຣະເຈົ້າ, ໃນຂະນະທີ່ຜູ້ທີ່ລະເວັ້ນການ, abstains ໃນກຽດສັກສີຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລະຂອບໃຈພຣະເຈົ້າ. 7 Fຫຼືບໍ່ມີໃຜໃນພວກເຮົາດໍາລົງຊີວິດເພື່ອຕົນເອງ, ແລະບໍ່ມີໃຜໃນພວກເຮົາຕາຍເພື່ອຕົນເອງ. 8 ເພາະຖ້າຫາກພວກເຮົາມີຊີວິດ, ພວກເຮົາອາໄສຢູ່ໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແລະຖ້າຫາກວ່າພວກເຮົາຕາຍ, ພວກເຮົາຈະຕາຍເພື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ສະນັ້ນ, ບໍ່ວ່າເຮົາຈະມີຊີວິດຢູ່ຫຼືຕາຍ, ເຮົາເປັນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. 9 ເພາະໃນທີ່ສຸດນີ້ພຣະຄຣິດໄດ້ສິ້ນພຣະຊົນແລະມີຊີວິດອີກ, ເພື່ອວ່າພຣະອົງຈະໄດ້ເປັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທັງຂອງຄົນຕາຍແລະຂອງຄົນມີຊີວິດ.
10 ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຕັດສິນພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າ? ຫຼືເຈົ້າ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງດູຖູກອ້າຍຂອງເຈົ້າ? ເພາະພວກເຮົາທຸກຄົນຈະຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າ; 11 ເພາະມັນຂຽນໄວ້ວ່າ,
ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ເມື່ອເຮົາມີຊີວິດຢູ່, ທຸກຫົວເຂົ່າຈະກົ້ມຂາບຕໍ່ເຮົາ.
ແລະທຸກລີ້ນຈະສາລະພາບ[ຂ] ຕໍ່ພຣະເຈົ້າ.”
12 ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາແຕ່ລະຄົນຈະເລົ່າເລື່ອງຂອງຕົວເອງຕໍ່ພຣະເຈົ້າ.
ຢ່າເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນສະດຸດ
13 ສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາບໍ່ຕັດສິນໃຈຊຶ່ງກັນແລະກັນອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ຈົ່ງຕັດສິນໃຈທີ່ຈະບໍ່ເອົາສິ່ງກີດຂວາງທີ່ຈະສະດຸດ ຫລື ຂັດຂວາງທາງຂອງພີ່ນ້ອງ. 14 ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ ແລະ ຊັກຊວນໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພຣະເຢຊູວ່າ ບໍ່ມີຫຍັງເປັນມົນທິນໃນຕົວເອງ, ແຕ່ວ່າມັນເປັນມົນທິນສຳລັບຜູ້ທີ່ຄິດວ່າມັນເປັນມົນທິນ. 15 ເພາະຖ້າອ້າຍຂອງເຈົ້າໂສກເສົ້າຍ້ອນກິນຫຍັງ ເຈົ້າກໍບໍ່ມີຄວາມຮັກອີກຕໍ່ໄປ. ໂດຍສິ່ງທີ່ເຈົ້າກິນ, ຢ່າທໍາລາຍຜູ້ທີ່ພຣະຄຣິດໄດ້ເສຍຊີວິດ. 16 ສະນັ້ນ ຢ່າໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຈົ້າຖືວ່າດີຖືກເວົ້າວ່າຊົ່ວ. 17 ເພາະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນເລື່ອງຂອງການກິນແລະດື່ມ, ແຕ່ເປັນເລື່ອງຂອງຄວາມຊອບທຳ ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກ ແລະ ຄວາມສຸກໃນພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. 18 ຜູ້ໃດທີ່ຮັບໃຊ້ພະຄລິດເປັນທີ່ຍອມຮັບຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະມະນຸດໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ. 19 ສະນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາສະແຫວງຫາສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ມີສັນຕິສຸກ ແລະເພື່ອການສ້າງສາເຊິ່ງກັນແລະກັນ.
20 ຢ່າທຳລາຍວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າເພື່ອເຫັນແກ່ອາຫານ. ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງສະອາດແທ້ໆ, ແຕ່ຖ້າຜູ້ໃດເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນສະດຸດຍ້ອນສິ່ງທີ່ຕົນກິນນັ້ນຜິດ. 21 ເປັນການດີທີ່ຈະບໍ່ກິນຊີ້ນຫຼືດື່ມເຫຼົ້າແວງ ຫຼືເຮັດສິ່ງໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງສະດຸດ.ຄ] 22 ສັດທາທີ່ເຈົ້າມີ, ຈົ່ງຮັກສາລະຫວ່າງຕົວເອງກັບພຣະເຈົ້າ. ພອນແມ່ນຜູ້ທີ່ບໍ່ມີເຫດຜົນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈໃນສິ່ງທີ່ຕົນຍອມຮັບ. 23 ແຕ່ຜູ້ໃດທີ່ມີຄວາມສົງໄສກໍຖືກກ່າວໂທດຖ້າຜູ້ນັ້ນກິນ ເພາະການກິນບໍ່ໄດ້ມາຈາກຄວາມເຊື່ອ. ສໍາລັບອັນໃດກໍ່ຕາມທີ່ບໍ່ໄດ້ດໍາເນີນໄປຈາກສັດທາແມ່ນບາບ.ງ]